Picture this: Benoît van Innis

De Belgische kunstenaar Benoît van Innis werd in de jaren 1990 bekend door zijn tekeningen waarin hij op een ongedwongen en humoristische manier de poëzie van het leven verbeeldt. Zijn hele oeuvre is doordrongen van diezelfde grote levensvreugde en plezierige kijk op de onmiddellijke omgeving.

In zijn schilderijen en zijn projecten in de publieke ruimte combineert hij een heel lineaire en herkenbare tekenstijl met een levendig kleurenpalet. Voor zijn recente schilderijen maakt hij naast abstracte motieven gebruik van alledaagse vormen – een kledingstuk, een olijfboom, cactussen of interieurelementen – om die te gebruiken voor een spel met kleuren, lijnen en volumes. De objecten die hij voorstelt worden autonome vormen die een eigen leven gaan leiden: twee ladders – slapstick-motief par excellence – lijken zich niets aan te trekken van de zwaartekracht en voeren een stijve dans uit, kleurrijke cirkels en spiralen gaan in elkaar op, de mouw van een hemd kleurt fel anders dan zijn collega-mouw, … .

Het werk dat hij in situ maakte in het MDD, is een ruimte die een trompe-l’oeil effect lijkt te beogen, maar waarvan de perspectieflijnen een eigen spel gaan spelen, waardoor de muren en vloeren alle kanten lijken op te gaan. De lijnen zijn getrokken zonder meetlat opdat ze zich niet zouden laten vangen in een strak stramien en lijnen die niet voldeden zijn uitgewist maar blijven wel enigszins zichtbaar. Benoît speelt hier een spel met ruimte en leegte, en doet dat op zijn eigen typische non-conformistische manier.