Picture this: Sophie Kuijken

Hoewel Sophie Kuijken reeds jarenlang actief is als kunstenaar, is het de eerste keer dat ze de beslotenheid van het atelier verlaat en haar schilderijen aan het publiek presenteert. Het langzaam groeiproces van haar oeuvre is de voornaamste reden waarom het werk niet eerder tentoongesteld werd. De schilderkunst van Sophie Kuijken onderhoudt namelijk een traagheid die in conflict staat met onze huidige snelle consumptie van beelden. Haar werk kan dan ook moeilijk in verband gebracht worden met onze tijdsgeest en wordt in zekere zin tijdloos.

Bij een eerste oogopslag lijken de werken van Sophie Kuijken op minutieus uitgevoerde realistische portretten. Haar schijnbaar archaïsche werkmethode doet zelfs denken aan illustere voorbeelden uit de kunstgeschiedenis. Het realisme dat ze hanteert is echter van een bedrieglijke aard. De geportretteerde mensen zijn namelijk geen historische figuren, noch kennissen van de kunstenaar. Evenmin zijn het anonieme personen die je op straat zou kunnen tegenkomen. Door de subtiele morfologische verschuivingen lijken de menselijke figuren die het oeuvre van Sophie Kuijken bevolken wereld- en tijdsvreemd. Hun vreemde fysieke verschijning en de vaak ijzige confronterende blik hebben een bevreemdend en zelfs verontrustend effect op de toeschouwer.