De verloren zoon, 1928

Het vroege werk van Maurice Schelck is sterk beïnvloed door het expressionisme van o.m. Constant Permeke en Frits Van den Berghe. Met zijn opvallend en poëtisch kleurgebruik bereikt hij verassende resultaten. Het emotionele potentieel van de kunstenaar geeft aan sommige werken een surrealistische component en wekt een gevoel van bevreemding op bij de toeschouwer. Zijn oeuvre beweegt zich tussen twee hoofdpolen met name zijn liefde voor de natuur en de menselijke figuur. De hier afgebeelde man neemt een verwrongen houding aan en kijkt met opengesperde ogen angstig voor zich uit. Na een lange periode waarin hij niet of nauwelijks schildert wendt hij zich in de jaren 1955 tot 1961 tot de abstractie. Hij wordt beschouwd als een navolger van de Latemse School.

M.V.D.

• Dit werk maakt deel uit van de kerncollectie van het museum. Het maakt deel uit van de inventarislijst van de schenking door Jules en Irma Dhondt-Dhaenens die werd samengesteld tijdens de raad van bestuur op 03.06.1967.