Moeder en kind, 1920–1925

Een moeder kijkt naar haar kind dat met opengesperde armen op haar schoot zit. Ze draagt een wit kleed met korte mouwen. De achtergrond is geelgroen en groen gestreept. Moeder en kind zijn geschilderd in zacht wit, rozige en gele kleuren. Opmerkelijk binnen haar oeuvre is de voorkeur voor menselijke intimiteit en uitgesproken vrouwelijke thema's. Zelf bleef ze kinderloos en ongehuwd en wijdde haar hele leven aan de schilderkunst. De in Gent geboren Jenny Montigny (1875–1937) vestigde zich in 1904 in Deurle. Ze behoorde tot de dichte kringen van Emile Claus, bij wie ze ook in leer ging, en wordt beschouwd als een van zijn belangrijkste volgers. In Moeder en Kind is de vrije en weelderige toets van het impressionisme duidelijk aanwezig, aangevuld met een persoonlijk sentiment. De suggestieve en zachte toets geeft een extra emotionele lading aan het tafereel. Ze etaleert haar talent in de vele realistische landschappen en dorpszichten uit haar omgeving in een sterk persoonlijk ontwikkelde stijl. Haar geliefkoosde onderwerpen waren moederschap, jonge kinderen en het boerenleven. Ze gebruikte zachte en contrasterende kleuren om bewegingen van vegetatie of mensen vast te leggen op doek.

M.V.D.

• Dit werk maakt deel uit van de kerncollectie van het museum. Het maakt deel uit van de inventarislijst van de schenking door Jules en Irma Dhondt-Dhaenens die werd samengesteld tijdens de raad van bestuur op 03.06.1967.