Untitled, 1992

Voor de groepstentoonstelling Synergie, jonge kunst uit het Gentse in MDD (1992), selecteerde Karel De Meester een stuk beton op een nabijgelegen stortplaats en liet het plaatsen op het grasperk naast het museum. Deze fysieke handeling herwaardeert het betonblok tot een kunstwerk en haalt het uit de anonimiteit. Het grillige karakter van de steen contrasteert fel met de gaafheid en berekende ritmiek van de museumarchitectuur.

De steen als ‘metaobject’ verwijst naar zichzelf én het verleden van het museumgebouw. Het rotsblok activeert een nieuwe ruimte, een vergeten ruimte, doet het alledaagse versmelten met het transcendentale en presenteert zich in de publieke ruimte als een relikwie uit het verleden. Met de jaren krijgt de natuur steeds meer vat op het werk en begint het industriële object langzaam organisch te ogen.