Hans Hartung

Hans Hartung was een invloedrijke Duits-Franse abstracte kunstenaar bekend om zijn experimentele benaderingen van schilderen en tekenen. Hij verhuisde in 1924 naar Parijs, waar hij de avant-gardistische kunstscene omarmde en zijn eigen abstracte stijl ontwikkelde. Zijn werk, gekenmerkt door expressieve lijnen, vormen en kleuren, leverde hem internationale erkenning op, inclusief de Grote Prijs voor Schilderkunst op de Biënnale van Venetië in 1960. Hartung overleed in 1989, maar zijn bijdragen aan de moderne kunst blijven van invloed.

De tentoonstelling in MDD concentreert zich op werken van Hartung uit de jaren 1960 en 1989. De werken uit de jaren 1960 maakten Hartung wereldberoemd, maar waren te gelijker tijd aanleiding tot hevige reacties van de daaropvolgende avant-gardes. In het jaar van zijn overlijden, maakt Hartung een reeks werken die getuigen van een enorme vrijheid. Ze hebben zelfs iets jeugdigs en exploderen door hun kleurgebruik en hun snelheid van realisatie; alsof alle druk van de kunstenaar is weggevallen en hij zijn totale vrijheid heeft herwonnen.

Hoewel beide periodes formeel mijlen ver van elkaar verwijderd zijn, is er toch duidelijk dezelfde kunstenaar aan het werk. De confrontatie tussen beide periodes lijkt ons opportuun voor een beter begrip in het denken, doen en zijn van een kunstenaar.