Edith Dekyndt
It could be James on the beach. It could be. It could be very fresh and clear.

Een ontmoeting tussen James Ensor en Albert Einstein aan de Belgische kust. Dat is het uitgangspunt van deze solotentoonstelling van Edith Dekyndt gecureerd door Martin Germann. Van die ontmoeting blijven slechts enkele fragiele foto’s over, die later Robert Wilson en Philip Glass zouden inspireren voor de opera Einstein on the Beach. De tentoonstelling vertrekt vanuit het schilderij Stilleven met chinoiserieën van Ensor uit de eigen collectie van MDD. Dit werk toont geïmporteerde objecten—stoffen, keramiek, decoratieve elementen—en belichaamt een westerse blik op verre oorden.

Rond dit werk van Ensor brengt Dekyndt een reeks objecten samen: sluiers met sporen van gescheurd behangpapier, textiel, Chinees en Japans keramiek en verschillende zeewezens. Deze elementen verwijzen onder meer naar wiskunde, het verstrijken van de tijd en de atoomramp in Hiroshima. Een centraal werk in de tentoonstelling is een lokaal geweven gordijn, geïnspireerd op Japanse kimono-patronen die op het moment van de atoomexplosie in de huid van de slachtoffers in Hiroshima werden gebrand . Het textiel, tegelijk zacht en verbrand, herinnert aan het moment waarop alles in as uitgewist werd.

Tussen Ensor en Einstein bestaat een subtiele overgang van een oude wereld met koloniale perspectieven naar een moderne wereld waarin wetenschap kan leiden tot verwoestende vernietiging. Dekyndts tentoonstelling maakt deze overgang voelbaar, niet via een concreet verhaal, maar door de aanwezigheid van dingen, de traagheid van materialen en de stilte die zij in ons achterlaten.