Julião Sarmento

Julião Sarmento groeide op in Portugal dat tot aan zijn 26 jaar geregeerd werd door de fascistische dictatuur van Salazar.

Vanaf het begin van zijn artistieke carrière gebruikt hij de verschillende media zoals schilderkunst, sculptuur, fotografie en video-installatie. Medium en techniek zijn echter nooit een doel op zich maar altijd mogelijke uitdrukkingsvormen van zijn poëtische bespiegelingen over liefde, verlangen en dood. Thema’s en motieven zijn onderling met elkaar verbonden. Zo is zijn drijfveer een voortdurende zoektocht naar de relatie tussen lichaam en geest, die de mogelijkheid schept om het werk steeds opnieuw en steeds anders te interpreteren.

Zijn werk behandelt de aanwezigheid van afwezigheid. Door in zijn doeken veel lege ruimte te behouden creëert hij een dynamische ruimte van mogelijkheden. De vrouw (of haar lichaam) is het centrale object in al zijn werk. In zijn video’s onderzoekt hij op schijnbaar objectieve wijze de pornografie in termen van verleiding en verlangen. Toch krijgen de referenties naar verlangen niet noodzakelijk de vorm van expliciet seksuele of geseksualiseerde representatie van figuren of situaties.

De twee centrale werken voor deze tentoonstelling zijn de video Parasite (2003) en de diareeks Flashback (1999), die bestaat uit een reeks van 81 foto’s genomen door de kunstenaar tussen 1971 en 1999 en die vergezeld wordt door een soundtrack van Arto Lindsay. De levensgrote projectie van Parasite is bijzonder verleidelijk door het opvoeren van een sensueel model op de theatrale muziektonen van Serge Prokofiev. Terwijl manipulatie van het beeld een essentiële rol speelt in zijn werk, maakt Sarmento ook voortdurend spontane foto’s zonder specifieke setting die echter de artificiële sfeer of glamour van modetijdschriften uitstralen. Deze momentopnames, waarvan een selectie te zien is in Flashback, toont het veranderende tijdsbeeld waar ook verleiding en verlangen aan onderhevig zijn.

Naar aanleiding van zijn tentoonstelling in MDD verschijnt een roman die door Sarmento werd samengesteld aan de hand van zijn favoriete auteurs. Daarnaast maakte hij ook een editie voor het MDD.