Markus Lüpertz

Markus Lüpertz is waarschijnlijk de meest eclectische kunstenaar van zijn tijd. Hij eigent zich alle stijlen en thema’s toe in functie van de creatie van zijn eigen wereld, en in zijn zoektocht naar de betekenis van de schilderkunst. Hierbij laveert hij voortdurend tussen objectiviteit, subjectiviteit, figuratie en abstractie. Deze toe-eigening betekent voor hem een fundamentele vrijheid, waardoor zijn kunst over kunst kan gaan, en niet over deelwaarden ervan zoals narrativiteit, figuratie, maatschappelijke relevantie en dergelijke meer.

De tentoonstelling in MDD is de eerste individuele presentatie van Lüpertz in België en toont een reeks recente tekeningen, etsen en aquarellen, die allen geconcipïeerd werden rond het thema van ‘De Drie Gratiën’, een thema dat behoort tot de meest geïnterpreteerde uit de kunstgeschiedenis. Lüpertz behandelt dit thema echter niet vanuit de sensuele kwaliteiten van het onderwerp; de Gratiën representeren immers steevast de klassieke waarden rond schoonheid, waardigheid en degelijkheid. Hij abstraheert daarentegen zijn onderwerp zodanig dat het een puur schilderkunstige benadering krijgt, wars van het narratieve aspect van het thema.

Anderzijds worden er op de tentoonstelling eveneens een reeks naakte ruggen getoond. Ook deze werken handelen niet over de sensualiteit van het naakt. Het is zelfs moeilijk na te gaan of het nu om mannelijke dan wel en vrouwelijke naakten gaat. Wel voert hij hier een onderzoek naar de rug - een motief dat sinds Rubens regelmatig gebruikt werd - en hoe je dit schilderkundig op een hedendaagse manier kunt benaderen. De rug wordt bekeken als een abstract landschap. Deze ‘afstandelijkheid’ ten opzichte van de sensualiteit, wil geenszins zeggen dat Lüpertz zich niet bij zijn onderwerpen betrokken voelde. Hij poogt steeds een evenwicht te vinden tussen zulke betrokkenheid en afstand. Teveel aan emotionele verbondenheid wordt volgens Lüpertz te snel narratief, en genereert daarom teveel ‘randeffect’ aan de beelden die hij creëert, waardoor ze hun universaliteit verliezen.