Picture this: Peter De Graaff
De presentatie van het werk van Peter De Graaff past binnen het idee om ook binnen de Picture this – programmatie het werk van buitenlandse kunstenaars intens op te volgen. De selectie bestaat uit een samenhangende maar tegelijk ook gevarieerde reeks schilderijen. Zijn werken kunnen het best als romantisch van aard en barok van uiterlijk beschreven worden. Meestal staat een interieur centraal. De voorstelling is gebaseerd op historische interieurs waar hij vaak slechts een zwart-wit – illustratie van bezit. Motieven op het behangpapier, vloeren of op draperieën zijn de belangrijkste elementen in zijn schilderijen. Wat op afstand motieven lijken die geschilderd zijn met sjablonen, blijken van dichtbij met snelle penseelstreken gevormd te zijn
Peter De Graaff is een pur sang – schilder in de zin dat hij eerst en vooral bezig is met kleur, vorm en compositie. Uitzonderlijke kleuren worden gecreëerd, combinaties van kleuren worden gezocht en composities worden bepaald door de superpositie van vlakken en vormen. Die verschillende lagen waarmee Peter De Graaff zijn schilderijen opbouwt zijn transparant waardoor de doorgang van de ene laag naar de andere zichtbaar blijft.
In het beeld ontbreken de personages maar hun sporen zijn traceerbaar en suggereren een reconstrueerbaar verhaal. De interieurs zelf zien er gedateerd uit, waardoor ze een gevoel van melancholie en mysterie in zich dragen. Deze sfeer wordt nog versterkt door de kleurrijke, abstracte lagen die over en onder de interieurschildering zijn aangebracht. Ze versluieren de figuratieve voorstelling die hierdoor op het punt lijkt te staan voorgoed te verdwijnen.
In tegenstelling tot vele generatiegenoten, heeft het werk van Peter De Graaff niets te maken met maatschappelijk – historisch geladen thema’s of verdrongen herinneringsbeelden. Peter De Graaff is in zijn werk op zoek naar schoonheid, drama, avontuur en tragiek. Het spanningsveld tussen de illusie van de voorstelling en de realiteit van de verf doet denken aan het werk van Franse kunstenaars zoals Henri Lesidaner, Edouard Vuillard of Pierre Bonnard. Tegelijk zit het ook in een hedendaagse schilderstraditie: de horizontale en verticale penseelstreken benadrukken de platheid, wat als een modernistisch gebaar kan gezien worden. Zo beschouwd verhoudt het werk van Peter De Graaff zich op een heel bijzondere wijze tegenover klassieke en hedendaagse schilderkunst en is het een uiterst persoonlijk onderzoek naar de complexe verhouding van het schilderij met de ruimte en de toeschouwer.
