Switch

Switch richt zich op het principe van de omkeerbaarheid. Wat heel eenvoudig en direct lijkt, krijgt een onverwachte betekenis die soms totaal tegenovergesteld is aan de eerste impressie die we van een werk hebben. De tentoonstelling verwijdert zich in deze zin enerzijds van een overdreven documentaire aandacht binnen de hedendaagse beeldende kunst en bouwt tegelijkertijd voort op de verworvenheden van deze tendens. Zo lijken sommige werken in eerste instantie puur documentair, maar toegevoegde noties van angst, macht, schoonheid, etc. geven een andere invalshoek. De interesse voor de maatschappij, het ik en de ander, het politieke, wordt nooit direct getoond, maar eerder op een theatrale manier met referenties naar o.a. decorbouw en mode. Uitgangspunt is de overtuiging dat onze maatschappij een grote behoefte heeft aan een nieuwe stroom van metaforen en een grotere mate aan onvoorspelbaarheid.

Het zogenaamde ‘Butterfly Effect’, dat voor het eerst omschreven werd door de meteoroloog en mathematicus Edward Lorenz, is zeker een belangrijke inspiratiebron. Lorenz ontdekte dat de voorspelbaarheid van het weer niet evenredig is aan de verzamelde hoeveelheid informatie. De mate van onvoorspelbaarheid kwam tot uitdrukking in zijn bewering dat een vlinder die aan de ene kant van de wereld met haar vleugels wiekt een tornado aan het andere eind van de wereld kan veroorzaken.

Een belangrijke ondertoon bij deze tentoonstelling is zeker ook de noodzaak voor een maatschappelijke betrokkenheid waarvoor soms een verandering van mentaliteit nodig is. Het besef dat een stuk van € 2 hier relatief weinig waarde heeft, maar voor een ontwikkelingsproject in de Derde Wereld veel kan uitmaken is ook een voorbeeld van een ‘switch’. Naast de tentoonstelling is er daarom het zogenaamde Switch-project en een samenwerking met UNICEF, beiden met het doel om geld in te zamelen voor welbepaalde ontwikkelingsprojecten.