Wade Guyton

Wade Guyton behoort net als Kelley Walker, Seth Price en Josh Smith tot de nieuwe generatie Amerikaanse kunstenaars die de verworvenheden van het Abstract Modernisme en de Popart uit de jaren ’60 een nieuwe betekenis geeft.

Guytons werken zijn het resultaat van het bedrukken van schilderdoeken door een Epson Inkjet Printer die gestuurd wordt door een honderdtal individuele inktkoppen. Doordat hij linnen doeken door een printer haalt ontstaan er fouten die leiden tot speciale vormelijke effecten. Toeval is dan ook bepalende factor in het ontwikkelingsproces van zijn Print Paintings. Doordat er slechts een beperkt oppervlak door de printer kan worden gehaald, plooit hij zijn doeken in twee om afwisselend elke zijde te laten bedrukken. Bijgevolg blijft een fijne verticale streep in het midden wit. Kreukjes, krassen en meerdere printlagen verrijken het zwarte oppervlak. Deze onvolkomenheden ontstaan doordat het linnen beweegt tijdens het printproces maar ook doordat eenzelfde doek soms meerdere malen door de machine wordt gehaald. Hierdoor ontstaan er verglijdende kleurtonen in het zwarte monochroom. Doordat Guyton zijn werken zelf als ‘Paintings’ definieert, de verf vervangt door inkt en de verfborstel door de printer, stelt hij zich nieuwe fundamentele vragen omtrent de betekenis van schilderkunst.

Het werk van Wade Guyton is enerzijds onmiskenbaar geïnspireerd door de zwarte doeken die Ad Reinhardt op het einde van zijn leven schilderde. Deze abstracte modernist verheft zijn kunst tot het niveau van het sublieme en het tijdloze. Ook de seriële werken van Wade Guyton laden de ruimte op met een cerebrale sfeer. Tegelijk sluit het afstandelijk werkproces nauw aan bij die van Popart- kunstenaar Andy Warhol. Hij stelde de fysieke inbreng van de kunstenaar en de uniciteit van een kunstwerk continu in vraag door het gebruik van reproductietechnieken.

Ook de reeks Untitled van Wade Guyton die te zien is in het MDD bouwt verder op deze problematiek. Het lijken allemaal identieke grijze monochromen maar door de fouten in het drukproces is ieder doek op zich weer uniek. De toepassing van een printer wordt zo ook een symbolische daad aangezien het verwijst naar de steeds verder doorgedreven verschuiving van handenarbeid naar machinale arbeid in het productieproces. Technologie, kunst en economie worden zo in zijn werken met elkaar verweven.