Compositie, 1968

Jozef Mees, kunstenaar en binnenhuisarchitect, vervulde als artistiek adviseur van Jules Dhondt een essentiële rol binnen het aankoopbeleid van het Museum Dhondt-Dhaenens in de jaren rond de opening in 1968. Mees gaf het startschot voor een nieuw tijdperk en betekende voor het museum het begin van de weg naar abstractie. Hij was bevriend met Frits Van den Berghe, sprong in de bres voor de vroege abstracte kunst in België, en bood kansen aan opkomende jonge kunstenaars.

Als kunstenaar maakte Jozef Mees een gelijkaardige ontwikkeling door wanneer hij in de jaren vijftig het Vlaams Expressionisme achter zich laat. Uit zijn blijvende appreciatie voor de Latemse schilders groeit een lyrische en tactiele stijl waarin materie, kleur en licht een cruciale rol vertolken in zijn composities. Deze kruisbestuiving tussen verleden en heden representeert de visie van het museum en van de stichters, en maakt van Mees een onmiskenbare architect van de collectie.

Hij was zijn hele professionele carrière actief in broeierige kunstkringen, directionele raden en aankoopcommissies en heeft zich als kunstenaar gretig kunnen mengen in de artistieke beleidsvoering. Eind jaren ’60 koos hij voor een strakke, gestructureerde en bijna steriele lijnvoering in combinatie met een nog steeds uitgesproken kleurenpalet maar geplaatst tegen een donkere achtergrond.

• Dit werk maakt deel uit van de kerncollectie van het museum. Het maakt deel uit van de inventarislijst van de schenking door Jules en Irma Dhondt-Dhaenens die werd samengesteld tijdens de raad van bestuur op 19.04.1969.