De Schelde, 1877

Een wazige ochtendnevel daalt neer over twee vissersboten op de Leie. De grens tussen water en lucht is haast volledig verdwenen. In dit rivierlandschap geeft Courtens de voorkeur aan groen en goudkleuren uitgevoerd in zware borstelstreken. Hij schilderde op de grens van het realisme en het impressionisme maar behield altijd een sterk persoonlijke stijl. Dit in tegenstelling tot zijn leerling Valerius de Saedeleer, die de natuur gevoelsmatig ordent naar zijn eigen interpretaties. Courtens schildert wat hij ziet en heeft daarbij geen nevenbedoelingen. Het zijn geen uitingen van persoonlijke emoties of contemplatie, hij schildert omdat het zijn roeping was.

• Dit werk maakt deel uit van de kerncollectie van het museum. Het maakt deel uit van de inventarislijst van de schenking door Jules en Irma Dhondt-Dhaenens die werd samengesteld tijdens de raad van bestuur op 03.06.1967.