Winter te Dilbeek, 1945

Toen Jean Brusselmans zich in Dilbeek vestigde in 1924, veranderde het omringende landschap in een verschroeiend tempo. In het naoorlogse Brabant werden de glooiende heuvellandschappen steeds meer gedomineerd door bakstenen muren en zadeldaken. Het veranderende landschap liet hem toe te experimenteren met kleur, vlak en lijn. Het gebrek aan perspectief in zijn composities brengt het onderwerp op de voorgrond. Vanuit zijn zolderraam registreerde de kunstenaar de opeenvolging van de seizoenen en de aanbouw van villa's en appartementsgebouwen. In Winter te Dilbeek herleidde de kunstenaar de natuur tot haar basisvormen op een naïeve manier, om ze te herschikken in een persoonlijke compositie.

In de vroege jaren veertig woedde de Tweede Wereldoorlog, werd Brusselmans’ vrouw Marie ernstig ziek en worstelde hij met financiële problemen. Zijn artistieke productie bleef beperkt in die periode. Hij schilderde toen voornamelijk lente- en winterlandschappen vanuit zijn zolderraam.

• Dit werk maakt deel uit van de kerncollectie van het museum. Het maakt deel uit van de inventarislijst van de schenking door Jules en Irma Dhondt-Dhaenens die werd samengesteld tijdens de raad van bestuur op 03.06.1967.