Edward Lipski
Edward Lipski

Het oeuvre van Edward Lipski wordt gekenmerkt door een paradoxaal karakter: hij speelt een spel met het mechanisme van afkeer en verlangen, aantrekken en afstoten, maar ook met contradicties zoals leven en dood, geweld en stilte, blindheid en klaarheid, …

Zijn sculpturen bestaan uit beelden van alledaagse dingen, beelden ook uit onze kindertijd: een konijn, een puppy, een vogel, een meisje,… De sculpturen zijn niet schokkend of sensationeel, zelfs niet wanneer ze gemutileerde en vervormde wezens voorstellen die met echte huiden, veren of haren bekleed zijn, … Op een perfectionistische wijze worden de menselijke en dierlijke lichaamsvormen weergegeven. Het gebruik van veren, haar, leer en schmink draagt bij aan het realistische zachte uiterlijk van de beelden. De toeschouwer krijgt een eerste impressie van onthutsing dat onmiddellijk omslaat in een dubbelzinnige ervaring van aantrekking en afstoting. Léon Lemahieu schreef hierover in 1999 dat Lipski’s oeuvre benaderd dient te worden met de “retinuto” en “ritardando” van de tango.