Richard Aldrich
MDD

Richard Aldrich speelt in zijn werk met beelden, tekst, schilderkunst, publicaties en muziek om heel verschillende referenties en ervaringen op te roepen. Zijn schilderijen kunnen er heel expressief en kleurrijk uitzien, maar ook minimalistisch en wel doordacht, de ene keer abstract, een andere keer weer figuratief, soms geschilderd met pasteuze verftoetsen, soms vlak en zonder textuur.

Na de vele vernieuwingen die het medium schilderkunst heeft doorgemaakt in de twintigste eeuw, heeft een kunstenaar als Richard Aldrich de vrijheid om radicaal zijn zin te doen en te experimenteren, zonder een zogenaamd baanbrekend standpunt over (schilder)kunst te moeten volhouden, en kan elke tentoonstelling nieuwe verhaallijnen of betekenislagen toevoegen aan zijn oeuvre.

Voor zijn tentoonstelling in Museum Dhondt-Dhaenens maakte Richard Aldrich een selectie van schilderijen en objecten, waarbij hij koos voor een combinatie van nieuw en reeds bestaand werk. Sommige werken zijn intuïtief gekozen terwijl andere keuzes duidelijk bepaald zijn door het specifiek beeldend experiment dat hij wilt ontplooien in de tentoonstellingsruimte van Museum Dhondt-Dhaenens. Samen vormen ze een intuïtief web van referenties die zowel kunnen gaan over de kunstgeschiedenis, de pop muziekscene als zijn eigen biografie.

Een tentoonstelling van Richard Aldrich ontstaat nooit vanuit een thematische benadering. Vaak is het pas na het maken van zijn keuze dat er relaties ontstaan tussen de werken onderling, of dat bepaalde parallellen zich duidelijk articuleren.