Kristof Van Gestel
Picture this: Kristof Van Gestel

Partikels

In zijn werk experimenteert Kristof Van Gestel met de typische taal van de moderniteit: het abstracte. Door hun autonomie, hun vrijheidsgedachte, hun niet-didactische en niet-anekdotische aard zetten zijn sculpturen zich af tegen een al te éénduidige interpretatie. Tegelijk - en in tegenstelling tot veel abstract werk uit de vorige eeuw - vermijdt Kristof Van Gestel het cerebrale. Zijn sculpturen hebben niet de bedoeling om monumenten of iconen te worden van een nieuwe tijd. De sculpturen lijken eerder ietwat stugge, eigenwijze en sociale wezens vol zelfrelativering. Tot 2001 deed Kristof Van Gestel vooral acties en performances waarbij de maten van het eigen lichaam belangrijk waren. Nu heeft hij het gevoel dat de sculpturen zijn rol als performer hebben overgenomen.

In zijn meest recente creaties toont Kristof Van Gestel een fascinatie voor bizarre oervormen zoals rotsen en meteoren, maar ook een bekommernis voor architectuur, design en kunst in onze hedendaagse tijd.

De sculpturen die Kristof Van Gestel in MDD presenteert zijn uitvergrotingen van enkele van zijn ideeën. Door verschillende vormen uit te denken en die maquettes steeds op een andere manier bij elkaar te plaatsen om zo nieuwe verhoudingen te zoeken, komt Kristof Van Gestel tot een gewenste constellatie voor de gegeven ruimte. Hierbij speelt intuïtie de beslissende rol. Zowel kleur, vorm, materie, techniek moeten voor genoeg contrast zorgen, waardoor een bijzonder spanningsveld ontstaat. De schaal van de werken wordt aangepast aan de ruimte.