Liam Gillick

Liam Gillick maakt gebruik van verschillende vormen om de nieuwe ideologische controlesystemen bloot te leggen die aan het begin van de jaren 1990 opkwamen. Het werk van Gillick belicht de disfunctionele aspecten van een modernistisch erfgoed wat betreft abstractie en architectuur wanneer dit wordt geplaatst binnen een geglobaliseerde, neoliberale consensus. Gillick maakt gebruik van een breed scala aan terminologie om bewust de rol te bevragen die kunst in de samenleving kan spelen en hoe esthetiek een politieke kwestie is in de neoliberale economie. Een selectie van Liam Gillick’s geschriften verscheen in 2007 als Proxemics: Selected Writings (1988-2006) en zijn artistieke geschriften als Allbooks in 2009. In 2016 publiceerde de Columbia University zijn boek Industry and Intelligence: Contemporary Art Since 1820, een analyse van de oorsprong van hedendaagse kunst.

Recente solotentoonstellingen zijn Liam Gillick: Kinetic Energy of Rigid Bodies, Kunst-Station Sankt Peter, Keulen (2021); The Work Life Effect, Gwangju Museum of Art, Gwangju (2021); Stinking Dawn (with Gelatin), Kunsthalle Wien, Wenen (2019). Recente groepstentoonstellingen zijn de inaugurele tentoonstelling The Tower, LUMA, Arles (2021); Arcimboldo Face to Face, Centre Pompidou-Metz, Metz (2021); Catastrophe and Recovery, Nationaal Museum voor Moderne en Hedendaagse Kunst, Seoul (2021). In 2009 vertegenwoordigde Gillick Duitsland op de 53e Biënnale van Venetië, die werd samengesteld door Nicolaus Schafhausen.