Huiselijk toneel, 1910

Smits’ drang naar versobering van vorm komt in dit vereenvoudigd interieur duidelijk aan de oppervlakte. De schilder herleidt mens en ding tot hun meest elementaire vormen. Hij tracht door te dringen tot het wezen van de bevolking en hun diepgeworteld geloof. Hij was tevens een begenadigd etser. Door de compositie verschillende keren te hernemen slaagt de kunstenaar erin beweging en verstilling te verzoenen. Ook in deze kleinere werken slaagt Smits erin de humane verbondenheid tussen de figuren gevoelig weer te geven. Op het einde van zijn leven liet hij de schilderkunst varen en zette zich als voorzitter in voor hulpverlening en voedselvoorziening in het canton Mol.

M.V.D.

• Dit werk maakt deel uit van de kerncollectie van het museum. Het maakt deel uit van de inventarislijst van de schenking door Jules en Irma Dhondt-Dhaenens die werd samengesteld tijdens de raad van bestuur op 03.06.1967.